Historia

Utworzenie podczas II wojny światowej przez nazistowskie Niemcy wielkiego kompleksu obozów na obszarze dzisiejszego Kędzierzyna-Koźla spowodowało, że w jego granicach przebywała przez kilka lat prawie 50-tysięczna rzesza ludzi niemal z całej Europy, a nawet spoza jej granic.

Są jeszcze w Kędzierzynie-Koźlu miejsca owiane mgiełką tajemnicy. Należy do nich między innymi blachowiański cmentarz parafialny.

„Kędzierzyn-Koźle. Miasto pogranicza – pogranicza w mieście. Doświadczenia historyczne a współczesność” – taki tytuł przyświeca XXVII Kędzierzyńsko-Kozielskiemu Seminarium Naukowemu. Spotkanie ludzi nauki w Muzeum Ziemi Kozielskiej jest zwieńczeniem organizowanego przez placówkę „Tygodnia Patriotycznego”.

Zbiory Muzeum Ziemi Kozielskiej powiększyły się dziś (7 listopada) o kolejny eksponat. Mowa tu o rekonstrukcji ubioru XIV-wiecznej zamożnej mieszczanki.

Historia Rudolfa Raphaelsohna - więźnia Arbeitslager Blechhammer (na terenie dzisiejszego Kędzierzyna-Koźla), którego powieszono w obozie za "terror przeciwko III Rzeszy".

W 1807 r. Śląsk stał się areną działań wojennych, w których twierdza Koźle odegrała bardzo istotną rolę. Choć ostatecznie, wskutek poniesionych strat, pruska załoga kozielskiej twierdzy skapitulowała, to jednak miasto nie zostało zajęte przez wojska francusko-bawarskie. Ponieważ 9 lipca Prusy i Francja zawarły pokój w Tylży, 17 lipca 1807 r. Wielka Armia Napoleona zrezygnowała z blokady Koźla, poprzedzonej wielomiesięcznym i destrukcyjnym oblężeniem.

To była dobra lekcja historii. Grupa wolontariuszek ze szkoły w Reńskiej Wsi pod opieką dorosłych przeprowadziła prace porządkowe na cmentarzu żydowskim w Dębowej.

To archiwalne ujęcie dzisiejszej ul. Skłodowskiej-Curie robi wrażenie, ponieważ wiąże się z obiektami, które już nie istnieją. Prawdopodobnie fotka została bowiem wykonana z wieży dawnego ratusza usytuowanego na płycie kozielskiego rynku. Z kolei w oddali widać zburzoną w 1975 roku dzwonnicę kościoła ewangelickiego.

Największą radością dla osób pasjonujących się odkrywaniem śladów przeszłości jest dopisanie historii do znalezionych przedmiotów. Niezbyt często się to zdarza, zatem tym większa jest satysfakcja, gdy uda się tego dokonać. Poniższy tekst jest o jednym z takich odkryć.

Swoje 25. urodziny obchodzi dziś (16 października) Klub Kibica Grupy Azoty ZAKSA Kędzierzyn-Koźle. Od wielu lat kibice siatkarskiego zespołu z naszego miasta są wzorem do naśladowania. Nie raz pokazali jak należy wspierać swój ukochany klub i z czystym sumieniem można ich uznać za 7 zawodnika na boisku.

Pisarz, poeta, teolog, kanonik. Obok przedstawicieli dynastii śląskich Piastów, franciszkanin Mikołaj był jedną z najsłynniejszych postaci średniowiecza związanych z Koźlem. Musiały minąć setki lat, aby współcześni uznali go za jednego z najwybitniejszych przedstawicieli śląskiej myśli teologicznej.

Niektóre kozielskie zabytki łączą pewne podobieństwa w zakresie konwencji architektoniczno-stylowej. Pochodzą mniej więcej z tej samej epoki i miały charakter militarny. Służyły wojsku, choć różniło je przeznaczenie. To, co w ich przypadku rzuca się w oczy, to m.in. ich nietypowy - kolisty bądź półkolisty - kształt.

W ramach działającego w GOK w Reńskiej Wsi "Uniwersytetu Wiejskiego" realizowany jest cykl otwartych wykładów i spotkań - średnio raz w miesiącu od października do czerwca - poświęconych historii, podróżom, medycynie czy ekologii. Z tą pierwszą sferą łączy się tematyka spotkania inaugurującego drugą edycję wykładów.

Budynek dworca kolejowego w Koźlu został wzniesiony na początku XX wieku. Nie odgrywał może kluczowej roli, ale był świadkiem wielu niejednokrotnie tragicznych i wzruszających zdarzeń. Położona przy linii kolejowej nr 137 (Magistrali Podsudeckiej) stacja kolejowa Kędzierzyn-Koźle Zachodnie została zamknięta w latach 90. i przekształcona w przystanek osobowy, posterunek odgałęźny oraz ładownię.

Styczeń 1945 roku obfitował na Śląsku w serię dramatycznych wydarzeń. Rozpoczęta 12 stycznia wielka ofensywa sowiecka, tzw. operacja wiślańsko-odrzańska, doprowadziła w ciągu kilkunastu dni do zajęcia przez Armię Czerwoną całego Śląska na prawym brzegu Odry.