Jak czytamy na stronie historyczno-informacyjnej o wydarzeniach dawnych i obecnych na Opolszczyźnie - znanej pod nazwą Kocham Opole & Opolskie - był to prawdopodobnie pierwszy z kilku transportów, który dotarł do Koźla w grudniu 1945 roku.
„Byli to jedyni żołnierze z Zachodu, którzy wrócili z bronią, co zresztą widać na zdjęciach. Powracający żołnierze byli w większości Ślązakami. Wielu z nich wcześniej służyło w Wehrmachcie, a po dostaniu się do niewoli na mocy porozumienia z aliantami zasilili szeregi 2 Korpusu, który poniósł wysokie straty w czasie bitwy o Monte Cassino. Po zakończeniu wojny chcieli wracać do domów i na tym tle doszło do konfliktu w szeregach 2 Korpusu” - wyjaśnia autor wpisu na stronie Kocham Opole & Opolskie.
Przypomnijmy, 2 Korpus Polski (2 KP) to związek taktyczny Polskich Sił Zbrojnych istniejący w latach 1943-1947. Trzon sił przyszłego Korpusu stanowili obywatele polscy uwolnieni z sowieckich więzień po podpisaniu 30 lipca 1941 r. układu Sikorski-Majski i przywróceniu zerwanych po 17 września 1939 r. stosunków dyplomatycznych między Polską a ZSRS. Dzięki temu stało się również możliwe tworzenie na terenie Związku Sowieckiego Polskich Sił Zbrojnych.
Ich organizacją zajął się wypuszczony z moskiewskiego więzienia gen. Władysław Anders. Pomimo licznych trudności (chociażby w postaci braku sprzętu czy też utrudniania Polakom dotarcia do punktów werbunkowych przez stronę sowiecką), do armii Andersa masowo przybywali zarówno żołnierze, jak i cywile. Łącznie zgłosiło się ok. 115 tys. osób, w tym około 78,5 tys. żołnierzy.
O dziwo wraz ze wzrostem liczby żołnierzy oraz powiększającą się liczbą polskich cywilów, którzy przybywali do miejsc tworzenia armii, Sowieci nie tylko nie zwiększali przydziałów żywnościowych dla polskiego wojska, ale je obniżali. Żołnierze polscy mieszkali w namiotach przy 40-stopniowych mrozach, chodzili w łachmanach, a szmaty zastępowały im buty. Panował coraz dokuczliwszy głód. To spowodowało, że podjęta została decyzja o ewakuacji armii z terenów należących do Związku Sowieckiego. Generał Anders zorganizował z polskich żołnierzy 2 Korpus Polski w Iranie, skąd Polacy przenieśli się następnie do Iraku i Palestyny, gdzie przeszli stosowne przeszkolenie. Na początku 1944 roku 2 Korpus - w którego skład wchodziły już m.in. 3 Dywizja Strzelców Karpackich, 5 Kresowa Dywizja Piechoty, 2 Samodzielna Brygada Pancerna, 2 Armijna Grupa Artylerii - przerzucono do Włoch.
Jak można przeczytać w Wikipedii, będąc w składzie brytyjskiej 8 Armii, 2 Korpus Polski uczestniczył w kampanii włoskiej. W maju 1944 roku zdobywał Linię Gustawa zajmując Monte Cassino, następnie na Linii Hitlera (Piedimonte). W lipcu 1944 na wybrzeżu Morza Adriatyckiego wyzwolił Ankonę, sierpień-wrzesień przełamał linię Gotów, w październiku walczył w Apeninach. W kwietniu 1945 brał udział w bitwie o Bolonię. Po wojnie przez jakiś czas pozostał we Włoszech w składzie wojsk okupacyjnych.
Od 1945 część żołnierzy zaczęła powracać do kraju. Jednak większość z nich pozostała na emigracji i wstąpiła w 1946 roku do Polskiego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia. W 1947 roku korpus rozwiązano.
Napisz komentarz
Komentarze