W historii parafialnej czytamy, że po raz pierwszy Sławięcice wraz z sąsiednim Zalesie są wymienione w testamencie Księcia Mieszka II, spisanego w Koźlu 29 października 1245r. w którym Książę przekazuje te dwa miejscowości kościołowi biskupiemu św. Jana w Wrocławiu.
„Ten podarunek osad, Sławięcice i Zalesie, był obciążony z nałożonym wymaganiem, aby w każdą rocznicę śmierci za spokój jego i rodziców dusz, rozdzielano braciom i biednym jedzenie i w wymienionych kościołach zapalono świecę). Prawdopodobnie powyższy testament nie został realizowany przez jego następcy, brata, księcia opolskiego Władysława.”
A jeśli więc istniała tu osada miejska, to i kościół i zamek. Bo trudno sobie wyobrazić w czasach wczesnego chrześcijaństwa, żeby książę nie wybudował w mieście kościoła. Jeden z najpoważniejszych wrocławskich historyków - Johann Heyne wysuwa twierdzenie, że kościół w Sławięcicach prawdopodobnie już istniał w XII lub na początku XIII wieku. W każdym razie należał do najstarszych budowli na Śląsku. Najstarszy dokument wspominający świątynię jest zaopatrzony datą 29 marca 1287 r. – ten więc musiał istnieć już o wiele wcześniej.
Czas powstania pierwszej świątyni można nawet przesunąć pomiędzy IX a XII wiek. Za takim przypuszczeniem przemawia okoliczność, że Sławięcice należały wtedy do państwa wielkomorawskiego, w którym już w IX wieku rozwinęli działalność misyjną Cyryl i Metody. I nie jest wykluczone, że chrześcijaństwo już wtedy rozwinęło się na Śląsku. To przypuszczenie zostało jakby potwierdzone podczas wyburzenia starego kościoła sławięcickiego w roku 1864. Natrafiano wtedy na pozostałości należące do jeszcze starszej budowli, a być może nawet dwóch. Najgłębszy fundament stanowiły polne kamienie, których nie spajała żadna zaprawa murarska. Kolejna warta cegieł dużego formatu bardzo kiepskiej roboty i w końcu cegły małego formatu, które były fundamentem znanego „starego kościoła”. Układ najgłębszych fundamentów wskazywał na istnienie pierwotnie jakieś pogańskiej świątyni, którą później przekształcono na kościół chrześcijański, a następnie przebudowano na styl gotycki, który z kolei przetrwał do XIX wieku.
Budowa obecnej bryły świątyni rozpoczęła się wiosną 1864 r. Konsekracja kościoła nastąpiła 5 czerwca 1869 r.. Uczestniczyli w niej: arcybiskup książę dr. Hreinrich Foerster z Wrocławia, 40 duchownych i tłum okolicznych mieszkańców.
Więcej o obchodach jubileuszu na stronie PARAFII
Napisz komentarz
Komentarze