Żurawie powróciły na lęgowiska. Jak co roku pojawiły się w swoich ostojach i pomimo śnieżyc i mrozów cieszą nas swoją obecnością. Są miejsca w których spotykamy je niemal codziennie – czytamy na facebookowym profilu Nadleśnictwa Kędzierzyn.
Z informacji przekazanej przez naszych leśników wynika, że praktycznie codziennie, w dorzeczu Odry od godz. 8.00 do 9.00 pojawia się około 60 żurawi. Pracownicy Nadleśnictwa Kędzierzyn doradzają jednocześnie, że warto je podglądać, ale z daleka, gdyż żurawie są wyjątkowo płochliwe.
Pojawienie się żurawi nie musi jednak oznaczać definitywnego końca zimy. W latach poprzednich żurawie musiały się już zmierzyć z ograniczającą im zdobywanie pokarmu pokrywą śnieżną. W porównaniu do niewielkich ptaków, które nie mają dużych szans na przetrwanie nawrotu zimy i pogorszenia się warunków atmosferycznych, żurawie nie mają potrzeby odlatywania na południe.
Żuraw zwyczajny, to bardzo duży (długość 96–119cm), majestatyczny ptak, o prostym i przeciętnej wielkości dziobie, chudych nogach oraz szczupłej, wyciągniętej szyi.
Ubarwienie żurawi jest szaro-białe, jasnopopielate. Ze względu na przesiadywanie nad błotnistą i zażelazioną wodą ich grzbiet przyjmuje rdzawobrązową barwę. Po obu stronach czarnej szyi i głowy znajduje się podłużna, biała pręga, ciemię jest koloru czerwonego. Palce żurawia pozbawione są błony. Skrzydła są szerokie oraz proste, osiągające rozpiętość do około 2,3 m. Ogon jest krótki, ukryty pod wydłużonymi lotkami, przypominającymi swobodnie zawieszony pióropusz. Ze względu na to, że samiec i samica są do siebie bardzo podobne, płcie można rozpoznać na podstawie ich wielkości – samiec jest zazwyczaj większy. Ponadto w locie skrzydła samicy są półotwarte, natomiast samca złożone. Młode żurawi odznaczają się brązową głową, szyją oraz piórami, które w przeciągu pierwszych kilku lat od narodzin ulegają stopniowej zmianie.
Żuraw jest ptakiem wędrownym, który z terenów Polski odlatuje jesienią (październik/listopad) i powraca pod koniec lutego lub w marcu. Występuje w pojedynczych parach w siedliskach bagiennych, w lasach oraz w pobliżu wód; tylko na terenach otwartych. Gniazduje w olsach, na trzcinowiskach nad rzekami bądź jeziorami oraz na torfowiskach. Pojawia się także na pastwiskach i polach (poza sezonem lęgowym). W stadach spotykany jest tylko podczas wędrówek. Gniazda zakłada w postaci roślinnych kopców na mokradłach. Żurawie to doskonali lotnicy, wędrujący w dużych stadach w ukośnych liniach lub kluczach w kształcie litery V. Prędkość lotu jest umiarkowana, a pułap wysoki.
Wiosną podczas okresu godowego samce żurawi chcąc zaprezentować swoje wdzięki i przypodobać się samicy rozpoczynają swoje widowiskowe zaloty. Obejmują one popisy taneczne i wokalne w postaci podskoków z rozpostartymi skrzydłami, przysiadami, głębokimi skłonami, stroszeniem piór oraz głośnymi krzykami.
Ptak ten żywi się zielonymi częściami roślin, nasionami, jagodami, bezkręgowcami w postaci owadów, mięczaków i pierścienic oraz drobniejszymi kręgowcami.
Miłe dla oka jest również przedwiośnie w nieco innym wydaniu. Lekki opad śniegu dobrze komponuje się bowiem z licznie pojawiającymi się już w Nadleśnictwie Kędzierzyn śnieżyczkami. Astronomiczna wiosna zawita do nas w tym roku 20 marca, ciekawe czy śnieg do tego czasu utrzyma się w okolicznych lasach - zastanawiają się leśnicy.
Napisz komentarz
Komentarze