Jest to dwupiętrowy, podpiwniczony budynek. Można go zaadoptować zarówno na potrzeby mieszkalne, jak i przeznaczyć na dowolną działalność handlowo-usługową. Obiekt posiada wszystkie media. Zlokalizowany jest w centrum Koźla, zaledwie 50 m od dworca autobusowego, 15 m od przystanku MZK i około 100 m od rynku.
Jest to nieruchomość komercyjna, w której przed laty mieściły się sklepy odzieżowe. Posiada ona jednak dość bogatą historię.
Warto przypomnieć, że prochownia jest jedynym zachowanym w tak dobrym stanie budynkiem twierdzy. Przejściowo istniało w mieście około dziesięciu prochowni i magazynów broni. Przypuszcza się, że w prochowni przy ulicy Garncarskiej mieścił się tylko i wyłącznie magazyn prochu - stąd też wywodzi się nazwa budynku.
Po ustanowieniu przez Austriaków w Koźlu Twierdzy II klasy, rozpoczęła się budowa nowych murów i umocnień. Budowane były również budynki militarne wewnątrz miasta. Na ulicy Targowej w miejscu zasypanej odnogi Odry postawiono koszary dla dwóch batalionów żołnierzy. Austriacy nie zdążyli dokończyć budowy twierdzy według swoich planów, gdyż w wyniku wojen śląskich Prusacy zajęli cały Śląsk. Przystąpili oni do budowy szeregu twierdz, które miały tworzyć zwarty system obronny całej prowincji.
Projektantem Twierdzy Koźle był inżynier Gerhard Cornelius von Walrawe - autor projektu fortyfikacji w wielu twierdzach, między innymi w Kłodzku. Twierdza Koźle budowana była przez Prusaków w trakcie prowadzonych działań wojennych z Austriakami. Skuteczność umocnień potwierdziło bezowocne, najdłuższe w dziejach miasta, bo aż czteromiesięczne oblężenie twierdzy w 1758 roku.
Ostatecznie po zawarciu pokoju hubertusburskiego w 1763 roku Prusacy mogli zająć się budową nowych umocnień. Wtedy to wybudowano m.in. kazamaty w pobliżu ulicy Racławickiej, w okolicy zamku i koszar, jaz i śluzę na Odrze, a także 10 prochowni, arsenał i most na Odrze. Całkowitą budowę umocnień w mieście zakończono w 1790 roku. Do czasów słynnego oblężenia przez Wielką Armię Napoleona w 1807 roku niedokończona została tylko budowa Baszty Montalemberta.
Kozielska prochownia to trzykondygnacyjny budynek, wolnostojący, podpiwniczony, który posiada głęboko schowane małe okienka od strony południowej, natomiast od strony północnej otwory szczelinowe, które najprawdopodobniej pełniły rolę obronną, można było przez nie prowadzić ostrzał okolic budynku.
Napisz komentarz
Komentarze