Toksoplazmoza, bo o niej właśnie mowa, mimo tego że w większości przypadków przebiega łagodnie, może stanowić niemałe zagrożenie dla płodu, jak i osób chorych na AIDS. Głównym czynnikiem zakażenia jest zjedzenie niedogotowanego bądź całkowicie surowego mięsa, które zawiera w sobie cysty T. gondii, poprzez kontakt z zanieczyszczoną ziemią, a także kocim żwirkiem w którym bytują oocysty wydalane przez zakażonego kota. Toksoplazmozą można zarazić się także przez zjedzenie owoców i warzyw, na których znajdują się pozostałości odchodów zwierzęcych nosicieli. Czy da się przed nią bronić?
Główne rodzaje toksoplazmozy i jej objawy – sprawdź, na co być szczególnie wyczulonym
Toksoplazmoza to specyficzna choroba, która w zależności od źródła zakażenia daje różne objawy. Współcześnie wyróżniamy trzy postacie toksoplazmozy ze względu na jej objawy: węzłową, oczną, a także uogólnioną.
Postać węzłowa – objawia się poprzez powiększenie węzłów chłonnych szyjnych (rzadziej: karkowych oraz potylicznych); czasem występują także objawy grypopodobne.
Postać oczna – jej główny objaw dotyczy zapalenia siatkówki oraz naczyniówki oka;
Postać uogólniona – zazwyczaj dotyczy jednego lub kilku narządów wewnętrznych, objawiając się przez zapalenie mięśnia sercowego, płuc, powiększenie śledziony, skazę krwotoczną czy ogólną niedokrwistość; bywa, że objawy sięgają ośrodkowego układu nerwowego, tym samym powodując zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych czy rdzenia kręgowego.
Oprócz tego podziału, możemy mówić o toksoplazmozie nabytej bądź wrodzonej. Pierwsza, przy właściwym poziomie odporności, nie daje żadnych objawów, jednak u osób z nieprawidłowym działaniem układu immunologicznego może powodować niebezpieczne dla zdrowia powikłania. O toksoplazmozie wrodzonej mówi się natomiast wtedy, gdy do zakażenia doszło w łonie matki – u płodu w trakcie ciąży; nierzadko osoby z toksoplazmozą wrodzoną cierpią na ciężki stopień niepełnosprawności.
Warto poruszyć kwestię toksoplazmozy u kobiet w ciąży. Chociaż zakażenie przebiega najczęściej bezobjawowo, ryzyko przeniesienia zakażenia na płód rośnie wraz z wiekiem ciąży; oznacza to, że w ostatnich tygodniach przed porodem może osiągnąć niemal 100%, natomiast konsekwencje zarażenia wrodzonego są ściśle uzależnione od okresu w ciąży, w którym doszło do zarażenia płodu.
Zakażenie w pierwszym trymestrze stanowią przyczynę poronień bądź obumarcia płodu.
Zakażenie w drugim trymestrze zazwyczaj przekłada się na ciężkie objawy widoczne u dziecka tuż po jego narodzinach: wodogłowie, zmiany zapalne w dnie oka, a także niespecyficzne nieprawidłowości takie jak powiększenie wątroby, małopłytkowość oraz hipotrofia wewnątrzmaciczna.
Zakażenie w trzecim trymestrze nie objawia się u dziecka po urodzeniu. Skutki pojawiają się z opóźnieniem, zazwyczaj w okresie niemowlęcym bądź w kolejnych latach życia dziecka. Wśród nich wymienia się zez, jaskrę, opóźnienia rozwoju psychoruchowego oraz drgawki.
Ze względu na poważne konsekwencje zakażenia toksoplazmozą, badanie na obecność pierwotniaka powinny być przeprowadzane kilkakrotnie (przed ciążą, do 10 tygodnia, a także około 22-25 tygodnia ciąży).
Jak zbadać obecność pierwotniaków toksoplasma gondii?
Obecność pierwotniaków toksoplasma gondii może zostać wykryte za pomocą biorezonansu. Takie badanie oferuje między innymi Gabinet Zielarsko-Medyczny HERBASOL. Szacuje się, że badanie wykonane przez wykwalifikowanego diagnostę może osiągać dokładność testu sięgającą 95%. Specjaliści od medycyny niekonwencjonalnej twierdzą, że za pomocą biorezonansu można pomóc drugiej osobie w naprawdę różnych obszarach jej zdrowia. Metoda może być stosowana w diagnozowaniu różnych schorzeń, w tym opisywanej toksoplazmozy. Warto mieć świadomość, że badanie z użyciem biorezonansu nie jest zalecane kobietom w ciąży. Wynika to przede wszystkim, z powodu braku naukowych danych dotyczących wpływu jego działania na rozwijający się płód – kobietom w ciąży zaleca się badanie serologiczne.
Napisz komentarz
Komentarze