Nie zabrakło przy tej okazji prac plastycznych nawiązujących do tematyki zajęć, którymi autorami byli najmłodsi mieszkańcy naszego miasta.
Oto nasze plastyczne wariacje z okazji Międzynarodowego Dnia Książki dla dzieci oraz rocznicy urodzin Hansa Christiana Andersena Zajęcia odbyły się w piątek 5 kwietnia w kozielskim oddziale dla dzieci - czytamy na facebookowym profilu Miejskiej Biblioteki Publicznej w Kędzierzynie-Koźlu.
Przypomnijmy, Hans Christian Andersen urodził się w 1805 roku w Odense. Jest jednym z najbardziej znanych duńskich pisarzy i poetów. Sławę przyniosła mu głównie jest twórczość baśniopisarską.
Andersen urodził się jako syn szewca – Hansa Andersena – i niepiśmiennej praczki Anne Marie. Jego ojciec wcześnie zmarł, a matka popadła w alkoholizm, więc Hansem często zajmowała się babka ze strony ojca. Pracowała ona w ogrodzie obok przytułku dla chorych i często zabierała wnuka ze sobą. Chłopiec lubił chodzić do tej części szpitala, w której przebywali najbiedniejsi i gdzie pracowały prządki, ponieważ mógł tam posłuchać różnych opowiadań. Niektóre zasłyszane wtedy historie Hans wplótł później w swoje książki. To właśnie może być odpowiedź na popularne pytanie: dlaczego Hans Christian Andersen zaczął pisać baśnie dla dzieci? Przede wszystkim chciał on wpoić najmłodszym, jakimi zasadami kieruje się życie.
Młody Hans Andersen wyjechał do Kopenhagi we wrześniu 1819 z zamiarem zostania aktorem. W latach 1820–1821 chłopak uczęszczał do szkoły baletowej. Próbował także gry w teatrze. Karierę rozpoczął jako śpiewak z wysokim sopranem, ale utracił go po mutacji głosu. Andersen pisał też sporo sztuk teatralnych, ale nie zawsze cieszyły się one powodzeniem. Wskutek braku wykształcenia jego teksty pełne były błędów ortograficznych, interpunkcyjnych i stylistycznych, przez co krytycy z miejsca je odrzucali.
Jako pisarz, Andersen debiutował w 1822 zbiorem utworów „Młodzieńcze próby” wydanych pod pseudonimem William Christian Walter. Wydał kilka tomów wierszy, wiele opowiadań, szkiców, powieści, a także sztuki teatralne i dziennik swojego życia. Najbardziej znany jest jednak ze swoich ponadczasowych baśni.
Pomiędzy 1840 a 1857 rokiem podróżował po Europie, Azji Mniejszej i Afryce, zapisując swoje wrażenia i przygody w książkach podróżniczych.
Andersen zmarł 4 sierpnia 1875 roku na terenie posiadłości wiejskiej Rolighed koło Kopenhagi.
Hans Christian Andersen baśnie pisał już od najmłodszych lat. Urządzał także kukiełkowe teatrzyki. Szerszej publiczności stał się znany w 1835 roku, wraz z wydaniem „Improwizatora”. Autobiograficzna powieść osadzona we włoskim krajobrazie osiągnęła międzynarodowy sukces. Już podczas życia autora stała się jednym z jego najbardziej poczytnych dzieł.
Najważniejszą część twórczości Andersena stanowiły oczywiście baśnie, które tworzone były pomiędzy 1835 a 1872 rokiem. We wczesnych zbiorach Andersen powracał do opowieści zasłyszanych za czasów dzieciństwa. Stopniowo jednak zaczął dodawać do nich teksty, które wyszły spod jego pióra. Trzeci tom baśni (opublikowany w 1837 roku) zawierał m.in. „Małą Syrenkę” i „Nowe szaty cesarza”.
Dzięki baśniom takim jak „Mała Syrenka”, „Krzesiwo”, „Królewna na ziarnku grochu”, „Królowa Śniegu”, „Słowik” czy „Cynowy żołnierzyk”, które z jednej strony inspirowane były wielką tradycją „Księgi tysiąca i jednej nocy”, a z drugiej „Baśniami dla dzieci i dla domu”, Andersen stał się znany jako ojciec nowoczesnej baśni. Jego oryginalne baśnie łączą tendencje romantyczne i realistyczne, pod nowatorską warstwą kolokwialnego języka ukrywają wyrafinowany morał opowieści. Wiele z nich ma charakter autobiograficzny, cechuje go zmysł obserwacji, co skrzętnie wykorzystuje do szkicowania ludzkich charakterów. Niewątpliwie to właśnie sprawiło, że napisane przez niego baśnie przetłumaczono na ponad 80 języków.
Andersen w sumie napisał 156 baśni. Co ciekawe, tylko 12 z nich opartych jest na kulturze ludowej.
Napisz komentarz
Komentarze