Liczba mieszkańców Kędzierzyna-Koźla na poszczególnych osiedlach wg stanu na dzień 31.12.2024 r. wynosiła 50 927 osób zameldowanych na pobyt stały i 1162 zameldowanych na pobyt czasowy.
Natomiast na dzień 31.12.2023 r. było to odpowiednio 51 709 zameldowanych na pobyt stały i 1084 zameldowanych na pobyt czasowy.
Jak przedstawiało się to w podziale na poszczególne osiedlach pokazują poniższe tabele.
.jpg)
.jpg)
Niekorzystne tendencje demograficzne - z racji pokaźnych liczb - zauważalne są szczególnie na największych miejskich osiedlach.
Poniższe dane mówią same za siebie. Do poszczególnych lat przypisaliśmy liczbę mieszkańców na koniec danego roku:
2024 r. - 50 927
2023 r. - 51.709
2022 r. - 52.723
2021 r. - 53.705
2020 r. - 54.873
2019 r. - 55.750
2018 r. - 56.478
2017 r. - 57.360
2016 r. - 57.979
2015 r. - 58.749
2014 r. - 59.465
2013 r. - 60.185
2012 r. - 60.909
2011 r. - 61.617
2010 r. - 62.238
Łatwo więc obliczyć, że od końca 2010 roku do końca 2024 roku ubyło w Kędzierzynie-Koźlu 11 311 mieszkańców.
Nieco historii
Wkrótce po utworzeniu Kędzierzyna-Koźla w 1975 roku, nasze miasto liczyło 69 285 osób. W latach 1975–1986 następował stopniowy wzrost liczby mieszkańców miasta (średnio w tempie przyrostu o kilkaset osób rocznie) do szczytowego poziomu około 73 000 osób w 1986 roku.
Planiści oszacowali, że w 1990 roku Koźle wspólnie z rozbudowującą się Kłodnicą zamieszkiwać będzie 26 tys. osób, Kędzierzyn 66 tys., a Sławięcice 5 tys., co dałoby w sumie 97 tys. W okolicach roku 2000 liczba mieszkańców Koźla położonego po lewej stronie Odry miała urosnąć do 22 tys., Kłodnicy wraz z Koźlem Portem do 47 tys., natomiast w przypadku Kędzierzyna miało pozostać 66 tys., a Sławięcic 5 tys. Łącznie w 2000 roku miało nas być 140 tys.
Emigracja o masowym charakterze ma, jak wiadomo, liczne precedensy w historii naszego miasta i regionu. W latach 80. wskutek złożonego splotu uwarunkowań społecznych, ekonomicznych i politycznych ludzie masowo zaczęli wyjeżdżać na Zachód. Zdecydowana większość emigrantów w latach 1980-1989 udawała się do Niemiec.
To zjawisko szczególnie mocno dotknęło cały Śląsk, w tym nasze miasto. Emigracja lat 80. odbiła się w istotny sposób na stanie i strukturze ludności. Wyjeżdżały przede wszystkim osoby w wieku największej aktywności zawodowej, w wieku produkcyjnym (18-44 l.). Kędzierzyn-Koźle był w tym okresie miastem młodym demograficznie. Na rynek pracy wchodziły roczniki powojennego wyżu demograficznego. Migracje doprowadziły do wyraźnego osłabienia potencjału demograficznego ludności miasta.
Z pewnością sytuacji nie poprawiło też otwarcie granic, związane z wejściem Polski do UE w 2004 roku. Zwłaszcza młodzi, ambitni ludzie zaczęli wyjeżdżać na Zachód, głównie na Wyspy Brytyjskie, do Holandii, Niemiec i Norwegii. Wkrótce po wejściu Polski do UE na stałe z Kędzierzyna-Koźla do krajów Europy Zachodniej wyjeżdżało około 300 osób rocznie.
Przykładowo powiat kędzierzyńsko-kozielski jeszcze w 2005 roku zamieszkiwało 103,5 tys. mieszkańców. Prognozy są takie, że w 2030 r. ich liczba zmniejszy się do 76,5 tys. Zatem w ciągu 25 lat spadek wyniesie 26,5 tys. osób, z czego połowa (czyli ponad 13 tys.) dotyczyć będzie naszego miasta.
Podobnie w całym kraju
Od lat niezwykle trudna sytuacja demograficzna dotyczy jednak praktycznie całej Polski.
Wstępne dane GUS z 23 grudnia 2024 roku wskazują, że w okresie styczeń́-październik 2024 roku zarejestrowano ok. 214 tys. urodzeń żywych, czyli o ok. 18 tys. mniej niż w tym samym okresie 2023 roku. W tym samym okresie zmarło w Polsce ok. 338,8 tys. osób, czyli o ok. 2 tys. więcej niż̇ w analogicznym okresie 2023 roku.
Zgodnie z przewidywaniami niekorzystne tendencje będą się utrzymywać także w kolejnych latach.
.jpg)
.webp)
.jpg)
.jpg)
