Zadrzechnia czarna to największa pszczoła spotykana w Polsce. Ten nazywany "czarną pszczołą" owad w 2002 roku został uznany za wymarły. To duża pszczoła o długości od 21 do 24 mm, choć zdarzają się osobniki dochodzące nawet do 35 mm! Ubarwiona jest na czarno (z czarnym owłosieniem oraz ciemnymi, fioletowo połyskującymi skrzydłami). Czułki samic złożone są z 12, a samców z 13 członów.
Dzień dobry dziś w Koźlu o godzinie 12.30 za budynkiem notarialnym na słupku będącym częścią ogrodzenia zobaczyłam tego owada. Jest to zadrzechnia czarnoroga tak zwana "czarna pszczoła". Myślę, że warto poinformować czytelników, że mamy tutaj tak unikalne owady. Pszczoła miała ponad 2 cm wielkości. Bardzo duży okaz - opisuje nasza czytelniczka Sylwia Kluba.
Wśród licznych gatunków pszczołowatych teren naszego kraju zamieszkują mało znane i rzadko widywane gatunki błonkówek, zwane zadrzechniami. Zadrzechnie, a konkretnie zadrzechnia czarnoroga (Xylocopa valga) i zadrzechnia fioletowa (X. violacea) mają charakterystyczny wygląd, który wyróżnia je spośród innych pszczołowatych. Potocznie nazywane są niekiedy „czarną pszczołą”. Ich ciała są skąpo owłosione i ciemno- lub brunatnofioletowe, a ze względu na swoje pokaźne rozmiary, ich pojawienie się wzbudza żywe zainteresowanie. Samice, po odbyciu w sierpniu lotu godowego, zimują w gniazdach, aby na wiosnę, złożyć jaja w świeżo założonych komorach lęgowych. Niestety, oba gatunki są krytycznie zagrożone, stąd też zostały wyróżnione w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt.
W Polsce w latach 1868–1935 gatunek ten został wykazany na ośmiu stanowiskach, a w późniejszej części XX wieku już nienotowany. Dlatego też na Czerwonej liście zwierząt ginących i zagrożonych w Polsce został z 2002 roku umieszczony jako wymarły, a w Polskiej czerwonej księdze zwierząt, jako prawdopodobnie wymarły.
Wśród potencjalnych przyczyn jego zaniku w naszym kraju, wymieniono niedostatek próchniejących starych drzew i kurczenie się terenów stepowych. W 2005 roku gatunek ten ponownie został znaleziony w Polsce. W sumie w latach 2005–2016 odnaleziono go na 6 stanowiskach: w Poleskim Parku Narodowym, Bieszczadach Zachodnich, Wrocławiu, Oławie, Miechowie i Włoszczowie. W latach 2004–2014 objęty był w Polsce ścisłą ochroną gatunkową, a od 2014 objęty jest częściową ochroną gatunkową. Dla skutecznej ochrony gatunek ten wymaga zachowania starodrzewów, zwłaszcza drzew suchych.
Napisz komentarz
Komentarze