To właśnie przez Kędzierzyn, a nie przez Koźle biegła trasa magistrali łączącej Wrocław z terenami Górnego Śląska. Do Kędzierzyna pierwsze pociągi dotarły już 2.11.1845 roku z Opola. Mała, nieznana wioska Kędzierzyn stała się z dnia na dzień istotną stacją kolejową. Powróćmy jednak na chwilę do lat 30. XIX wieku.
Przypomnijmy, rok 1832 rok to data narodzin kolei na terenie Austro-Węgier – wtedy oddano do użytku linię kolejową na trasie Linz – Czeskie Budziejowice. Nie była to jednak trakcja parowa, lecz konna.
Pierwsza państwowa kolej parowa została uruchomiona w 1837 roku jako „Kaiser-Ferdinand-Nordbahn” na trasie Floridsdorf – Wagram. Docelowo, w 1898 roku połączyła ona Wiedeń z Krakowem przez Brzecław, Przerów, Lipník nad Bečvou, Ostrawę, Bogumin. Powstała także odnoga do Bielska. Eksploatacją linii zajmowały się Cesarsko-Królewskie Koleje Państwowe. Na linii północnej wprowadzono także pierwsze w Europie nocne połączenia kolejowe.
W 1845 roku uruchomiono wspomniana na początku tego artykułu linię kolejową Opole-Gliwice. Od tej pory dużego znaczenia zaczął nabierać Kędzierzyn, w pobliżu którego zlokalizowano stację kolejową. Stacja w Kędzierzynie nazywała się wówczas Kozel-Kandrzin. Przyśpieszyło to rozwój gospodarczy całego regionu.
W 1848 roku, po otwarciu Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej i oddaniu do użytku mostu na Odrze pomiędzy Annaberg (dzisiejsze Chałupki) w Prusach, a Oderberg (Bogumin) w Austrii, można było dostać się pociągiem z Warszawy do Wiednia. Podróż ta wymagała jednak czterech przesiadek – w Szczakowej, Mysłowicach, Koźlu (Kozel-Kandrzin) i Chałupkach.
Natomiast 1 grudnia 1876 roku otwarto linię z Racławic Śląskich do Kędzierzyna przez Głogówek i Koźle.
Stanisław Stadnicki w artykule pt. „130 lat linii kolejowej Kędzierzyn Koźle - Racławice Śląskie - Prudnik - Nysa - Kamieniec Ząbkowicki” przypomniał, że choć początkowo nie był to planowany odcinek, to z czasem okazało się, że budowa linii w kierunku Kędzierzyna, gdzie szybko rozrastał się węzeł kolejowy, stała się bardzo ważna. Racławice Śląskie po Kamieńcu, Nysie, Nowym Świętowie i Kędzierzynie stały się węzłem kolejowym. Tak więc gotowa Magistrala Podsudecka rozciągała się od Legnicy przez Jaworzynę Śląską, Kamieniec, Nysę aż po Kędzierzyn.
Na trasie między Kamieńcem, a Kędzierzynem powstały następujące stacje: Doboszowice (Hertwigswalde), Paczków (Patschkau), Otmuchów (Ottmachau), Wójcice (Woitz), Goświnowice (Friedenthal Giesmansdorf), Radzikowice (Stephandorf), Nysa (Neiße), Przełęk (Prieland), Nowy Świętów (Deutsch Wette), Nowy Las (Neuwalde), Szybowice (Schnellewalde), Prudnik (Neustadt), Dytmarów (Dittersdorf), Racławice Śląskie (Deutsch Rasselwitz), Głogówek (Oberglogau), Twardawa (Hertenau), Pokrzywnica (Nesselwitz), Kędzierzyn Koźle Zachód (Koźle) (Cosel), Kędzierzyn Koźle Przystanek (Klodnitz, Cosel Hafen). Co ciekawe ważniejsze stacje na całym odcinku były oddalone od siebie średnio o około 15 kilometrów.
Większe budynki dworcowe powstały m.in. w Koźlu, Twardawie, Głogówku, Racławicach Śląskich, Prudniku, Nowym Świętowie, Goświnowicach i Otmuchowie. W latach późniejszych zostały rozbudowane również mniejsze stacyjki.
Natomiast w Kędzierzynie już od czasu budowy linii z Wrocławia istniał dworzec kolejowy. Zbudowano go pomiędzy dwoma peronami. Wewnątrz czynna była restauracja. Dorożkarze dowozili pasażerów do odległego o kilka kilometrów Koźla. W 1915 roku, kiedy modernizowano kędzierzyński węzeł kolejowy, powstał nowy budynek dworca który stoi do dziś.
Napisz komentarz
Komentarze