Tajemnicze i z łacińska zwane plemię słowiańskie Lupiglaa zamieszkiwało w 30 grodach na szlaku z Pragi czeskiej na północ i północny wschód.
Plemię Lupiglaa zostało wymienione przez Geografa Bawarskiego (w innych źródłach nie występuje). Zazwyczaj utożsamia się je z plemieniem Głubczyców/Głąbczyców. Nazwę ludu zwykle tłumaczy się jako Łupi Głowy lub Głupie Głowy, ale istnieje też teoria mówiąca że nazwa jest łacińsko-słowiańską hybrydą, pochodząca od łacińskiego słowa Lupus i oznacza Wilcze Głowy.
W 2. połowie VII w. i 1. połowie VIII w. Śląsk zamieszkiwała ludność słowiańska przybyła z różnych stron wschodniej i południowej Europy. Odtworzenie dziejów tuż przed powstaniem państw historycznych na tych terenach jest niezwykle trudne. Przyjmuje się, że bezpośrednio przed powstaniem państwa Piastów ziemie późniejszej śląskiej dzielnicy zamieszkiwało kilka (lub kilkanaście) słowiańskich wspólnot etnicznych, tj. plemion, których mowa była zbliżona do siebie.
Najwcześniejsze wzmianki o plemionach z obszaru Śląska zawiera tzw. Geograf Bawarski z połowy IX wieku, dokument sporządzony dla Ludwika Niemieckiego w celach militarnych.
Odnotował on sześć (lub może siedem) nazw etnicznych z terenu późniejszego historycznego Śląska: Bieżuńczanie – niewielkie plemię mieszkające u źródeł Nysy Łużyckiej z 2 grodami; Dziadoszanie– z 20 grodami (np. Głogów, Iława, Krosno, Bytom) na ziemi u ujścia Bobru do Odry; Ślężanie – z 15 grodami (np. Wrocław, Milicz, Bardo, Brzeg, Świdnica, Trzebnica, Niemcza) po obu stronach Odry nad Ślęzą, w okolicach góry Ślęży (Sobótki); Opolanie – 20 grodów (np. Niemodlin, Namysław) w okolicach dzisiejszego Opola. Na przedpolu Bramy Morawskiej w Kotlinie Opawskiej zamieszkiwali Golęszycy lub Golężycy, posiadający 5 grodów (Racibórz, Cieszyn, Grodziec Golęszycki, Opawa). Wątpliwości natomiast budzi lokalizacja i nazwa plemienia z 30 grodami Lupiglaa, kiedyś jako Głubczycy.
Ponadto wymienieni są Milczanie w sąsiedztwie Dziadoszan. Nazwy plemion śląskich występują też w innych dokumentach. Kilkakrotnie wystąpiły w kronice biskupa Thietmara oraz tzw. dokumencie praskim z 1086.
Trudno natomiast jednoznacznie wskazać, które średniowieczne plemię trzymało pod swoimi skrzydłami stary kozielski gród, gdyż nie ma na ten temat konkretnych zapisów w starych kronikach.
Z kolei Sławomir Wilkowski z kanału historycznego Bunker King, próbuje odpowiedzieć na pytanie, gdzie w pobliskiej Ostrożnicy znajdowało się miejsce obronne zwane grodziskiemi oraz czy siedziba tego plemienia znajdowała się w pobliskich Głubczycach?
Więcej na ten temat w poniższym materiale.
Napisz komentarz
Komentarze